
"เพราะเหตุใดคนเราจึงได้พากันมาแสวงหาความสุขในทางธรรม ก็เพราะว่าความสุขในทางโลกนั้นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน เหมือนกับการทำสวนหรือทำนา บางครั้งก็ได้ผลดี บางครั้งก็เป็นผลเสียหาย เหมือนผลไม้ที่มันสุกหล่นลงบนพื้นดิน บางลูกก็ดี บางลูกก็ถูกนกกาจิกกิน บางลูกก็เป็นหนอน บางลูกก็เน่าจมดินเลย หรือการทำนาก็เช่นเดียวกัน ถ้าปีใดมีฝนดีหล่อเลี้ยงต้นข้าว ข้าวก็รวงใหญ่ เมล็ดงาม ถ้าฝนแล้งข้าวก็รวงเล็ก เมล็ดลีบ ทั้งนี้จึงย่อมได้ผลไม่สม่ำเสมอกัน ถ้าการทำสวนทำนามีผลแน่นอนก็คงไม่ต้องมาทำกันบ่อยๆ ทำแล้วทำอีก ความสุขในทางโลกีย์ก็เช่นเดียวกัน บางครั้งก็เป็นสุข บางครั้งก็เป็นทุกข์ ส่วนความสุขในทางธรรมเป็นของคงที่แน่นอนไม่เปลี่ยนแปลง"
.....ท่านพ่อลี ธมฺมธโร